Nasz flagowy olsztyñski Festiwal stara siê nadal ³±czyæ tradycjê ze wspó³czesno¶ci±,
pewne wypracowane metody istnienia z wyzwaniami, jakie niesie obecny czas i kultura.
Choæ „nie my za tym teraz stoimy” i spe³niamy dzi¶ rolê bardziej towarzysz±c±, zapraszaj±c
Pañstwa do udzia³u w nim i wspierania OKO na ró¿ne sposoby, to jednak odcinamy siê
od prostackiego odej¶cia od Olsztyñskiego Lata Artystycznego (to jako¶ godnie brzmia³o,
czy¿ nie?) jakimi¶ udawanymi „wypasami”. Mo¿na czytaæ to z jakim¶ poczuciem humoru,
¿e niby zwracamy siê do warmiñsko-
Podobnie zapytywali miêdzy wierszami w kultowej ju¿ pie¶ni z naszych olsztyñskich estrad – zespo³ów: arty¶ci z zespo³u „Niebo”, pó¼niej „Czerwonego Tulipana”; pie¶ni tej, poniesionej zreszt± daleko, daleko przez innych bardów…
A jednak po nas co¶ zostanie
Czas zatrzyma na chwilê
Twarz rozlu¼ni spiêt± zak³amaniem
I spokój da gdy niepokoju tyle
A jednak po nas co¶ zostanie
Co mo¿e jest nowe
A jednak po nas co¶ zostanie
Choæby ta cisza wyrze¼biona s³owem
Mo¿e lepiej zamilkn±æ, gdy wystarczy pokiwaæ g³ow±?... Ale to nie jest takie oczywiste, gdy obserwujemy narastaj±ce niemy¶lenie spo³eczeñstwa, zw³aszcza tego m³odego, jakby niezbyt rozumiej±cego bogactwo tradycji i kontekstów, tak¿e jêzykowych, nie mówi±c o znajomo¶ci tego, co „wynosi siê ze szko³y”... Musimy zatem powiedzieæ wprost, bo to „spokój da, gdy niepokoju tyle”: jest nam, Artystom Muzykom z Olsztyna, dbaj±cym od lat o poziom sztuki i jej odbioru w tym mie¶cie, pamiêtaj±cym, co udawa³o siê tu na wielu artystycznych niwach zasiaæ i nawet zbieraæ z tego ca³kiem du¿e plony, jest nam… zwyczajnie wstyd!
Zarz±d Samodzielnego Ko³a SPAM w Olsztynie
PS. Mistrz z Czarnolasu byæ mo¿e obrazi³by siê na nas, gdyby zacytowaæ jego znakomit±
-